Door: Efrat de Groot-Yadgar, Kenniscentrum Verteltassen
Op verschillende scholen in Almere zijn we begonnen met de implementatie en begeleiding van het Verteltasproject in het kader van het versterken van en vorm geven aan het Educatief Partnerschap. Op al deze scholen is het project een groot succes gebleken. Ouders, team en kinderen zijn zeer enthousiast en gedreven.
Een verhaal uit de praktijk…
Tijdens de eerste workshop op één van de scholen in Almere, is de kamer vol met nieuwsgierige ouders. Ze kijken me allemaal aan. Zal het project ze wel aanspreken? Vinden ze het wel leuk en interessant genoeg en willen ze straks meewerken?
Ik vertel over mijn verhaal en hoe ik zelf bij de Verteltassen betrokken ben geraakt. Ik laat ze de inhoud van verschillende tassen zien en vertel er uitgebreid over. In groepjes mogen de ouders voorbeeldtassen bekijken en de materialen ontdekken. Er is veel enthousiasme en opwinding. “Wat een mooie tassen en prachtige materialen”; “Dat willen wij ook!”
Brainstormen, bedenken en ontwerpen
Daarna gaan de ouders zelf aan de slag met brainstormen, bedenken en ontwerpen van de eigen Verteltassen. De sfeer is gezellig en vertrouwd. Na de workshop heeft zich snel een vaste groep van gemotiveerde en enthousiaste ouders gevormd.
Ouders uit allemaal verschillende achtergronden en afkomst; Ouders die weinig of niets op school doen, samen met ouders die veel op school te vinden zijn; Timide ouders die geen of weinig Nederlands spreken, samen met pittige, zelfverzekerde ouders; Geïsoleerde ouders die dit als een manier zien om uit hun isolement te komen en andere ouders die gewoon van knutselen houden.
Eén moeder vraagt na afloop van de workshop: “Waarom is het project nu pas op onze school gekomen? Dit is zo geweldig, voor mij, voor mijn kinderen, voor de school, voor iedereen. Jammer dat mijn oudere kinderen er niet van konden genieten!”
De tafel ligt vol tekeningen en foto’s. De naaimachine ronkt, het lamineerapparaat draait en het koffiezetapparaat pruttelt. Plakstiften liggen verspreid over de tafel, potjes verf, kwasten, lappen stof en koekjes.
De moeders naaien, borduren, schilderen, knippen, lachen, praten, werken op de computer, tekenen en leren veel van elkaar.
Gesprekken over van alles
Tijdens de bijeenkomsten dient zich vanzelf de gelegenheid om te praten over van alles: kinderen, familie, huishouden, werk, koken, ziektes, alleen je kinderen moeten opvoeden, leven met weinig inkomen, vreugde en verdriet, wensen en dromen.
Eerste Verteltassen
Inmiddels zijn de eerste drie tassen af. Ze zijn stuk voor stuk kunstwerken! Prachtig! En de ouders mogen ze in de klas presenteren. Ze zijn super trots op hun tassen. De kinderen zitten nieuwsgierig in de kring en de moeders laten zien wat ze gemaakt hebben. De kinderen stellen vragen: “was het moeilijk om het te maken?” “wanneer mag ik de tas meenemen naar huis?” “gaan jullie nog meer tassen voor ons maken?”
De thema’s van de tassen sluiten aan bij de thema’s van de VVE.
De komende weken gaan de leerkrachten de tassen in de klassen gebruiken, om de kinderen gewend te maken aan het werken met de tas. Daarna gaan de tassen in een uitleensysteem mee naar huis.
En de oudergroep is al druk bezig met de nieuwe thema’s: ze willen ook tassen over ingewikkelde thema’s maken, ook voor grotere kinderen. Voorlopig zijn er ideeën genoeg!
De prachtige Verteltassen die gemaakt zijn worden ingezet op peuterspeelzalen, scholen en thuis om de taalvaardigheid en het leesplezier van kinderen te vergroten, maar daarnaast is er veel meer gebeurd… er zijn veel nieuwe contacten op school ontstaan, ,moeders hebben nieuwe talenten ontdekt, dingen geleerd die ze dachten niet te kunnen, nieuwe contacten zijn ontstaan, ouders kregen meer trots en vertrouwen in hun kunnen en meer betrokkenheid bij school en bij hun kinderen.
Verteltasproject werkt door in het dagelijks leven
Wat tijdens de bijeenkomsten gebeurt werkt door in het dagelijks leven. Moeders spreken ook af buiten school. Ze leren elkaar dingen en vangen elkaar op in moeilijke tijden.
Om het schooljaar samen af te sluiten ben ik met de ouders van de Kameleon op stap gegaan. We zijn samen met een grote groep moeders in de stad gaan ontbijten. Lekker in de zon.
Samen kletsen over de kinderen, over relaties, over taalproblemen, over de vakantieplannen. Moeders nodigen elkaar uit om bij elkaar thuis langs te komen in de vakantie. Logeerplannen worden gemaakt.
Een smeltpot van culturen en ideeën.
Wat zeggen ouders erover?
- “Ik wacht al de hele week op de verteltasochtend” vertelt een moeder mij, “Het is hier zo gezellig met elkaar, we leren elke keer iets nieuws, we praten over van alles en maken mooie dingen voor de kinderen op school”.
- “Ik merk nu dat ik dus echt iets kan! Ik word gezien!”
- “Je hoort ergens bij, we zijn een soort familie van elkaar geworden”
- “Je kan niet de tas alleen maken. Je hebt elkaars talenten nodig”
- “Het is een heerlijk gevoel, als mijn kind in de klas vertelt dat haar mama aan deze Verteltas heeft meegewerkt. Hij is trots op mij!”