door Hieke Kapsenberg

Op deze mooie zomerdag zit ik in mijn tuin onder de palm en geniet van de verschillende bloemen en struiken die zich van hun beste kant laten zien. Ik vraag mij af wat maakt dat een tuin mooi of aantrekkelijk is en een fijne plek om in te vertoeven. Als ik nog eens goed kijk weet ik het: het zijn de verschillende tinten groen, de pluimen, klokjes en schermbloemen en de grote variatie aan bladvormen, tinten en grootte. De ene plant is goed in bodembedekken, de ander klimt zich omhoog dat het een lieve lust is en weer een ander staat bescheiden op de achtergrond als verbindende schakel in het geheel.

Het geheel is meer dan…

En daar draait het om: het is het samenspel van die verschillende verschijningsvormen die een aantrekkelijk en toch evenwichtig beeld geeft. Elke plant of struik heeft zijn charme en sterke kanten; de een al uitgebloeid, de ander nog in knop, maar allemaal zijn ze even belangrijk voor het geheel, simpelweg om hetgeen ze te bieden hebben.

Denkend aan het afgelopen seizoen, werkend met verschillende professionals, waarbij we vanuit Actief Ouderschap het belang van partnerschap met ouders hebben uitgedragen en concreet hebben vormgegeven, komt deze metafoor over de tuin bij mij op. Want is het niet zo dat juist de verschillende beroepskrachten met hun verschillende competenties en vaardigheden, hun soms uiteenlopende visie, hun verschillende mogelijkheden voor contact met ouders, samen een mooi geheel vormen?

Het samenspel van planten bepaalt het effect van de border

Ik heb gemerkt in de trainingen die ik geef, dat het zoveel meerwaarde oplevert wanneer zowel leerkrachten als pedagogisch medewerkers gezamenlijk met elkaar en van elkaar leren. Dat gaat als volgt. Een van de onderwerpen is de versterking van ouderbetrokkenheid in het kader van Voorschoolse en Vroegschoolse Educatie (VVE). In een gecombineerde groep van leerkrachten groep 1 / 2 en pedagogisch medewerkers van kinderopvang en peuterspeelzaalwerk, verkennen we met elkaar de oudercontacten die de leerkrachten en pedagogisch medewerkers hebben. Waar zijn zij en de ouders tevreden mee en waar liggen nog wensen en ambities? Daarbij wordt dan duidelijk dat zij verschillende accenten leggen en verschillende mogelijkheden hebben, maar soms ook belemmeringen ervaren voor optimaal contact met ouders. Tegelijkertijd realiseren we ons dat we allemaal werken vanuit een gemeenschappelijk belang: het welzijn en de ontwikkeling van de kinderen bevorderen! En dan blijken ze elkaar te vinden en tips uit te wisselen, elkaar oplossingen aan te dragen, een keer bij elkaar in de keuken willen kijken en respect voor de andere werksoort te ontwikkelen. Ze vormen een geheel, een mooi landschap van gevarieerde ondersteuning van kinderen en ouders, net als de planten in de tuin!

Maar het gaat niet vanzelf

Om te zorgen dat de tuin mooi blijft groeien en bloeien, dat elke plant tot zijn recht blijft komen, moet je deze onderhouden. Het gaat niet vanzelf! Mest en water toedienen, soms een plant verplanten of een mooie nieuw soort toevoegen voor meer effect in de border. En zo is het ook met beroepskrachten; voor alle mensen trouwens; we ontwikkelen ons door af en toe een toevoeging van ‘voeding’ in de vorm van  inspiratie, kennis en vaardigheden die we met elkaar delen om het beste uit onszelf te halen. Samen kunnen we dan partnerschap met ouders vormgeven vanuit ieders persoonlijkheid, deskundigheid en mogelijkheden en vooral in samenhang met elkaar. Net zoals een mooi en gevarieeërd palet van beplanting in de tuin.

Laat de tuinarchitect en de hovenier de handen ineenslaan voor een mooi gemeenschappelijk resultaat. Anders gezegd: laten kinderen en ouders daar de bloemen van plukken!